"Να ανατρέψει την αέναη πορεία του ανθρώπου προς τη φθορά και την αιώνια θλίψη???"
Όσο μεγάλος ή μικρός κι αν είσαι θα βρεθείς αντιμέτωπος αργά η γρήγορα με τον μαυροφορεμένο θεριστή.... Θεριστή ώριμων ή πρόωρων καρπών...... Των ψυχών........
Και όταν σε ρωτήσει:
" Τι θες να θυμάσαι από τη ζωή σου??¨
Τι θα απαντήσεις???
Χρήματα και πλούτη??? Φιλίες και προδοσίες??? Χαμένες ευκαιρίες και επιπόλαιες αποφάσεις???
Πόσο τραγικός πράγματι είσαι!!!!
Μετανιώνω γιατί υπήρξα άνθρωπος σε έναν κόσμο θηρίων!!!
Μετανιώνω γιατί αγάπησα γνωρίζοντας ότι θα πληγωθώ!!!
Μετανιώνω που έδωσα γνωρίζοντας ότι δεν θα πάρω!!!
Μετανιώνω που δεν σε εγκατέλειψα και στάθηκα δίπλα σου μέχρι το τέλος!!!
Και περιμένοντας εκεί στην όχθη τη βάρκα την σκοτεινή να σε περάσει απέναντι, μια σκιά πλέον στο βασίλειο των σκιών, ειλικρινείς στίχοι έρχονται στο λογισμό σου, γραμμένες από ποιητή από τις μακρινές χώρες του Νότου:
"Δε σ' αγαπώ σα να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι
σαίτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ'άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σα δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.''
Και μετανιώνεις περισσότερο που είσαι μακριά της.........
